Nie paśpieli adhrymieć fanfary z nahody adkryćcia sučasnaha bulbaschovišča na 12 tysiač ton u Tałačynskim rajonie, jak miascovyja žychary najbližejšych terytoryj zabili tryvohu ab paradku i ekałohii navakolnaha asiarodździa. Ludzi aburanyja dziejańniami vysokaha načalstva.
I sapraŭdy, davodzicca tolki dzivicca abyjakavaści kiraŭnika RUP «Tałačynski kansiervavy zavod», čalca Savieta Respubliki Nacyjanalnaha Schodu Respubliki Biełaruś Anatola Aniuchoŭskaha, jaki, ułasna, i ŭźvioŭ dadzieny abjekt. Da samoha bulbaschovišča darohu adsypała i zaasfaltavali, a voś da susiedniaj, jakuju raźbili ciažkaj technikaj da niepaznavalnaści padčas budaŭnictva, spravy niama. Ciapier pa joj nie prajści i nie prajechać, nu chiba što na traktary.
Ale heta jašče kvietački! Toje, što vytvaraje susiedni sa schoviščam kruchmalny cech, jaki taksama ŭvachodzić u strukturu kansiervavaha zavoda, rozumam nie zrazumieć.
Adkidy, jakija zastalisia paśla pierapracoŭki bulby, nie źbirajucca ŭ adstojniki, nie nakiroŭvajucca ŭ kanalizacyju i nie addajucca na korm bydłu, a vylivajucca kudy papała.Samaje cikavaje ŭ tym, što raźlivajucca jany vakoł novieńkaha schovišča. Ludzi aścierahajucca, ci nie papłyvie ŭsia hetaja makucha ź viasnovaj pavodkaj da ich u dvor…
Łohika kiraŭnictva kansiervavaha zavoda hienijalna prostaja.
Hałoŭnaje, što na abjekcie čysta i asfalt.A toje, što jany zahadzili prylehłyja terytoryi, — heta nikoha nie datyčyć.
0
0
0
0
0
0
