Fota, zroblenyja 14 maja pobač ź vioskaj Mikolcy Miadzielskaha rajona Minskaj vobłaści, uražvajuć - čornaje ad kamaroŭ nieba nie kožny dzień davodzicca bačyć.
«I heta jašče nie samaje strašnaje, što było -- focik apynuŭsia pad rukoj tolki praz hadziny try, -- piša na partale Tut.by śviedka kamarynaha našeścia miascovy žychar Dzianis Kisły. -- Hetyja zdymki tolki toje, što ja paśpieŭ zachavać... A kali ŭžo adjazdžaŭ, ich naohuł mała stała.
A što budzie, kali pačniecca siezon «Ukus?» Bajusia pra heta navat dumać».
Dzianis źviazvaje takuju aktyŭnaść maškary z nadvorjem. «Inšych tłumačeńniaŭ ja prosta nie znachodžu», -- kaža jon.
Miascovyja žychary raspaviali, što bačać takuju navała maškary časam kožny, a časam praz hod.Ni na kaho maškara nie nakidvalisia.
I ŭsio ž, čamu mienavita ŭ Miadzielskim rajonie takaja kancentracyja maškary i čamu mienavita ciapier?
Heta naturalny praces, adznačyła dyrektar Naračanskaj bijałahičnaj stancyi Taćciana Žukava: «U voziery žyvuć ličynki nasiakomych. Heta kamary-zvancy, chiranamidy. Ciapier pryjšoŭ čas masavaha vychadu darosłych asobin z vadajomaŭ na sušu, dzie jany sparvajucca, adkładajuć jajki. Dalej ź ich raźvivajucca ličynki nasiakomych.
Ličynki hetaha kamara - nie što inšaje, jak matyl, dobra viadomaja prynada dla rybałki».
Takim čynam, toje, što kazurki stajać słupami -- sprava zvyčajnaja, zdarajecca kožny hod. Ich časam nie zaŭvažajuć z-za vietranaha nadvorja, kali kamaroŭ paprostu ździmaje. A voś kali cicha i soniečna, jany stanoviacca bolš čym prykmietnyja.
Hetyja kamary nie kusajucca,kaža Taćciana Žukava. Darosłyja asobiny kamara nie charčujucca: ich rotavyja orhany niedaraźvityja.
Hałoŭny ŭrač Miadzielskaha rajonnaha centra hihijeny i epidemijałohii Mikita Łabačoŭ taksama supakojvaje: «Žychary rajona nie źviartalisia ŭ našu słužbu z nahody maškary.
Jana nie ŭjaŭlaje dla ludziej nijakaj niebiaśpieki. Infiekcyjnyja zachvorvańni jana nie pieranosić u adroźnieńnie ad klaščoŭ,naprykład».
