Alaksandar Łukašenka źjaviŭsia na publicy paśla 17-dzionnaj adsutnaści. Jon adreahavaŭ na masavuju manifestacyju 25 Sakavika, abvierh čutki «pra svaju ciažkuju chvarobu», adroksia zmahacca za moładź, abvinavaciŭ Rasieju ŭ tarmažeńni intehracyi, haniŭ apazycyju apošnimi słovami i paabiacaŭ razabracca z zachodnimi pasłami
Prezydent Biełarusi Alaksandar Łukašenka nie źbirajecca na płoščach adstojvać svaje idei i naviazvać ich moładzi, paviedamiŭ jon siońnia ŭ časie svajoj pajezdki pa Mienskim rajonie. Jon zajaviŭ: «Maja pazycyja zastajetsia niaźmiennaj: my ni za koha nia budziem zmahacca i nikomu nia budziem naviazvać nijakich idej. U nas prablem dosyć, kab zmahacca za moładź na płoščach z apazycyjaj, bieź jaje. Zmahacca za moładź treba na pradpryjemstvach, pakazvajučy, što my tut stvarajem u niejmavierna składanych umovach».
Tak adreahavaŭ A.Łukašenka na masavuju manifestacyju 25 Sakavika, u Dzień Voli.
U svaim pieršym za 17 dzion publičnym vystupie A.Łukašenka zakranuŭ taksama inšyja haračyja temy.
Jon źvinavaciŭ Rasieju ŭ tarmažeńni intehracyi. Na jahonuju dumku, zaklučanaje 23 sakavika handlova‑ekanamičnaje pahadnieńnie pavinna pakłaści kres prablemam u ekanamičnych adnosinach našych dziaržavaŭ. U toj ža čas jon nazvaŭ nieprymalnaj najaŭnaść kvotaŭ na pastaŭki cukru, zajaviŭšy, što kvoty piarečać svabodzie handlu. Hetyja słovy mohuć słužyć idealahičnaj asnovaj dla revizii damovy 23 sakavika.
A.Łukašenka nia maje namieru ŭznačalić nacyjanalistyčuju partyju "Vialikaja Rasieja", što było jamu prapanavana stvaralnikami hetaj palityčnaj siły. "Hety niezakonna i niemahčyma pa zakanadaŭstvie".
Jon abvierh čutki pra svaju ciažkuju chvarobu i patłumačyŭ svaju adsutnaść na teleekranach tym, što troški prytamiŭsia. Tym nia mienš, «jon u hety čas nie spyniaŭ chakiejnyja treniroŭki», raskazaŭ jon.
Jon zrabiŭ taksama niekalki tradycyjnych dla siabie zajavaŭ. «Aliharchičnaje ŭłady ŭ Biełarusi nia budzie», «namenklaturnaj pryvatyzacyi nia budzie» i apazycyi jon «krainu i ŭładu nie addaść».
Jon «adkazaŭ» Milinkieviču: «Vy bačyli, jak hetyja šałudzivyja ludzi, najhoršyja ludzi našaha hramadztva, napiaredadni 25 Sakavika pisali mnie piśmy i prapanoŭvali štości tam pravieści razam. My addali im najlepšyja placoŭki. I jany što, pryjšli? Zamiest taho, kab pryjści i pravieści arhanizavanuju akcyju, paŭtary‑dźvie tysiačy, hety bajavy atrad, pačaŭ raschažvać pa horadzie». Jon zajaviŭ: «Krainu im nie addamo. Voś tut, pa‑rusku kažučy, pa mordzie nadajom tamu, chto paśmieje źviarnuć hety praces, jaki idzie ŭ krainie, ciažki, stvaralny praces».
Jon taksama paabiacaŭ «razabracca z pazycyjaj pasłoŭ», bo «pasłam ni ŭ adnoj krainie śvietu nie dazvolena ŭdzielničać u niezakonnych akcyjach».
A pakolki prezydent pieršy raz paśla paŭzy vyjšaŭ na publiku na vytvorčaści, u vioscy, siarod pracoŭnych, to havorka pajšła i pra sielskuju haspadarku. «Abjom finansavańnia prahramy adradžeńnia siała budzie raniejšy, — skazaŭ jon. — Ale za hetyja hrošy budzie zroblena namnoha bolš, čym planavałasia».
Łukašenka i sapraŭdy ni trochi nie źmianiŭsia.
Zdymak BIEŁTA
