Uviečary 24 vieraśnia ŭ Hrodnie na 89-m hodzie žyćcia pamior Mikałaj Mielnikaŭ, były vykładčyk litaratury ŭ Hrodzienskim univiersitecie imia Janki Kupały, stvaralnik hramadskaha muzieju Vasila Bykava, udzielnik Druhoj Suśvietnaj vajny, siabra Sajuza piśmieńnikaŭ Biełarusi, čałaviek z aktyŭnaj hramadskaj pazicyjaj.
Mikałaj Mielnikaŭ vykładaŭ u Hrodzienskim univiersitecie fiłałohiju. Paźniej jon stvaryŭ demakratyčnuju vieteranskuju arhanizacyju i hramadski muziej Vasila Bykava.
Sam spadar Mielnikaŭ pachodzić z Čavuskaha rajona na Mahiloŭščynie.
U mai 2006 Mikałaj Mielnikaŭ apublikavaŭ aŭtabijahrafičnyja ŭspaminy. Aŭtar pisaŭ pra toje, jak u 30-ja hady «raskułačyli» ich siamju, i jaho razam z baćkami sasłali ŭ łahier u Vałahodskuju vobłaść.
Svaju knihu jon nazvaŭ «Adčaj, bol i horyč».
Kniha — pra hvałt u adnosinach da vialikaj pracavitaj sialanskaj siamji, pra rabaŭnictva ŭładami jaje haspadarki. Mielnikavych vyvozili ŭ kancłahier tavarnym ešałonam, kudy sahnali ludziej z usiaho Čavuskaha rajona, čyje chaty zadarma zabirała novaja ŭłada. Samaje ŭražlivaje ŭ hetym sensie miesca va ŭspaminach, kali dychtoŭnuju chatu adnaho z rodnych Mikałaja Mielnikava rassypali, pieravieźli, dy tak i nie skłali nazad, usio zhniła.
Sioleta 11 traŭnia ŭ Hrodnie Mikałaju Mielnikavu była ŭručanaja premija imia Alesia Adamoviča.
«Premija ŭručajecca štohod Biełaruskim PEN-centram za sumlennaje słova, za publicystyku. Čaściej za ŭsio jaje atrymlivajuć piśmieńniki, publicysty, žurnalisty. Mikałaja Mielnikava ŭhanaravali — za doŭhuju plonnuju dziejnaść pa zachavańni hrodzienskaj spadčyny Vasila Bykava», — skazaŭ staršynia Biełaruskaha PEN-centra Andrej Chadanovič.
