— Займацца ананiзмам шкодна?
— Затое прыемна.
— Дык шкодна цi не?
— Усё прыемнае — шкодна.
— Жанчына лепш за ананiзм?
— Вядома лепш.
— А займацца з жанчынаю шкодна?
— Небяспечна.
— Гэта iншае.
— Не шкодна.
— А з жанчынаю прыемна?
— Прыемна.
— Вы казалi, што ўсё прыемнае — шкодна. Як быць?
— З жанчынаю небяспечна, а значыць i шкодна.
— Тады i ананiзм такi ж шкодны, як i занятак з жанчынаю?
— Напэўна.
— А як лепш, з жанчынаю цi з мужчынам?
— Як каму.
— А вы спрабавалi з мужчынам?
— Спрабаваў. Не спадабалася.
— А мне варта паспрабаваць?
— Калi дзеля цiкаўнасцi, дык не варта.
— А з жывёлаю прыемна?
— Не спрабаваў.
— Але ёсць такiя , што займаюцца з жывёламi. Вы iх не сустракалi?
— Сустракаў жанчыну, што займалася з сабакам.
— І ёй было прыемна?
— Напэўна, калi яна гэтым займалася.
— А з жывёламi шкодна?
— Небяспечна.
— А вы змаглi б паспрабаваць з жывёлаю?
— Напэўна, не змог бы.
— А чаму?
— Мне нават ад такой думкi робiцца непрыемна.
— Вы натурал?
— Так. І, дарэчы, табе не здаецца, што нашая гутарка чымсьцi нагадвае ананiзм?
— Затое цiкава, прыемна i нiякай шкоды.
