Łarha Ŭinč – sirata, jakoha ŭsynaviŭ milijarder. Pakul tata katajecca na jachcie – i hinie pry zahadkavych abstavinach, Łarha vandruje pa Brazilii, vyratoŭvaje pieknuju dziaŭčynu i bjecca z palicyjaj. Ale ciapier jon – naščadak finansavaje impieryi – i šmat chto chacieŭ by pazbavicca ad jaho.
Łarha prymaje vyklik.
Karcina Žeroma Sala – lohkaja francuskaja stužka, niepalitkarektna-buržujskaja, z ofisnym hłamuram, mažardomam i milijardami, sterylna-vietlivymi zabojstvami – i chipušnaj fryzuraj, jakaja pasuje dla vysokich pryjomaŭ.
Nijakaha praletaryjatu, vojnaŭ i sielskaje haspadarki; nijakaha vykryćcia “ŭładarnaj klasy” – i nijakich žabrakoŭ z tryščobaŭ.
Heta pryhody, jakija nie abciažarvajuć; admysłovyja efiekty, jakija nie lezuć u vočy (ale całkam na svaim miescy); mieładrama (i erotyka) – biez refleksii.
Komiksavy Łarha Ŭinč, jaki źjaviŭsia ŭ 70-yja i tolki ciapier dažyŭ da ekrannaha ŭciełaŭleńnia – nie toj hieroj, jaki pakutuje na ŭspaminy (niahledziačy na lichamankavyja fłešbeki).
Stanoŭčyja momanty stužki – heta maski, daviedzienyja aktorami da karektna-ŭciamnaha ŭzroŭniu, zrazumiełaha j niemaŭlaci. Chudarlavy, ź niapravilnym tvaram Łarha Ŭinč (Tomier Sisłej)– avanturnik u vialikim ofisie; uładalubnaja i žorstkaja Kryścin Skot Tomas, jakaja syhrała karparacyjnuju miehieru. Pačućciovaja Miełani Ćjery – z datklivymi hubami i radzimkaj na popie. I, narešcie, lubimy aktor Kusturycy – Miki Manojłavič – bałkanski milijarder z tajnami i šmatchadovymi kambinacyjami.
Kali vy schodzicie na karcinu – nie paškadujecie. Kali prapuścicie jaje – nichto vas za heta nie papraknie.
