«Nadzvyčaj važny krok u zachavańni i raźvićci Staroha Mienska — abviaščeńnie haradzišča Ch-CHI stahodździaŭ, na jakim pačynaŭsia Miensk, piešachodnaj zonaj. Na abiedźviuch bramach zamčyšča ŭstalavanyja barjery, jakija lohka daduć prajści čałavieku, ale nie daduć prajechać kvadracykłam, matacykłam i h. d.
Heta było zroblena pa inicyjatyvie muzieja «Stary Miensk», z usimi nieabchodnymi ŭzhadnieńniami Ministerstva kultury, Instytuta historyi Nacyjanalnaj akademii navuk Biełarusi, Ščomyślickaha sielsavieta.
Ciažka pieradać adčuvańni, kali zaśpiavaješ na tysiačahadovych vałach bejbusaŭ na spartovych matacykłach, jakija razryvajuć ich buksujučymi kołami», — napisaŭ Łabadzienka.
Taksama jon adznačyŭ, što pastaŭlenyja raniej tablički z zabaronnymi znakami nijakaha ŭpłyvu nie davali.
«Akazałasia, što najlepšaja tablička — heta truba 40 na 60. mahčyma, jany jašče buduć niejak dekaravanyja drevam, ale pakul tak.
Ciešusia, što ŭ hetaj spravie pastaŭlenaja kropka. Ciapier možna znoŭku padsypać darožki i stavić novyja łavački dla šmatlikich turystaŭ, jakija jeduć u Stary Miensk!»
