Biełaruskaja apazycyja asensoŭvaje raskoł i rychtujecca da jahonaj lehitymacyi. I, pa ščyraści, nadta chočacca, heta adbyłosia jak maha chutčej.
Razychodzicca treba. Kaniečnie, lepiej pracavać razam, a nie paasobku — ale što rabić, kali pracavać razam nie atrymoŭvajecca? Ci vy chočacie skazać, što biełaruskaja apazycyja raptam pierastanie być tym, čym jana była 12 hadoŭ pierad hetym, i ŭ nich raptam štości atrymajecca?
Chaj budzie dva centry pryciahnieńnia, ź dźviuma roznymi taktykami dziejańnia — mieniej buduć časavyja i arhanizacyjnyja lebiedź‑raka‑ščupakoŭskija vydatki na ŭnutrykaalicyjnyja sprečki. Zachoŭvać adzinstva treba pa schiemie, jak toje robiać Rasiejskaja pravasłaŭnaja carkva i Rasiejskaja pravasłaŭnaja carkva ŭ zamiežžy: cerkvy roznyja, ale kananična supolnyja — samastojnyja na arhanizacyjnym i haspadarčym uzroŭni, ale na imšy adno da adnaho chadzić možna. Na Kastryčnickaj płoščy ŭ vyrašalny dzień stajać buduć usio roŭna ŭsie razam.
Farmalna nia varta vyrakacca ahulna pryniataj stratehii: prosta treba ŭ jaje rečyščy brać i rabić usio jak treba. Statkievičaŭskaja stratehija radykalna nie supiarečyć pryniataj KDSaŭskaj: prosta niachaj adnyja buduć adkaznyja za čakańnie prapanovaŭ ad uładaŭ, a inšyja buduć adkaznyja za realnyja spravy. Pahladzim, jakaja taktyka budzie bolš paśpiachovaj.
Adno tolki, treba zaklučyć džentlmenskaje pahadnieńnie pra strohuju zabaronuŭzajemnaj krytyki ci pahatoŭ infarmacyjnaj vajny adno suprać adnaho. Chacia paśla pachabnaha artykułu «šyroka viadomaha» ŭ vuzkich kołach Alaksandra Smancara na nibyta apazycyjnym sajcie «Biełorusskjj Partjzan» i rehularnaha palivalnictva Milinkieviča brudam na sajcie AHP, na vykanańnie takoha eventualnaha pahadnieńnia z boku ADS raźličvać nie davodzicca.
Kalakin nie baicca raskołu: «Kali niechta vyrašyŭ syjści ŭ bok, to heta pryviadzie da taho, što było j raniej — jon źniknie z palityčnaj areny ŭvohule… Jany syjduć u nikudy.» AHP i maja nia hledziačy ni na što lubimaja Partyja BNF pahrazili vyklučyć z svaich šerahaŭ tych svaich adnapartyjcaŭ‑delehataŭ KDS, što dałučylisia da «Rehijonaŭ za svabodu». Davajcie, vyklučajcie! Zabudźcie pra isnavańnie Milinkieviča i «Za svabodu» i prosta davajcie pahladzim, u kaho budzie što atrymlivacca.
Dziŭna, ale Milinkievič amal što słova ŭ słova ahučvaje ścipłyja dumki, jakija ja vykazvaŭ u niekatorych pryvatnych čatach‑hutarkach: «Treba abjadnoŭvacca na hruncie nastupnych nastupnych kaštoŭnaściaŭ: demakratyja, niezaležnaść i intehracyja ŭ Eŭropu»
To bok:
1. Demakratyja: adnaŭleńnie demakratyčnaha kanstytucyjnaha ładu, biezdakornaje vykanańnie zakonaŭ i kanstytucyi Biełarusi. Zrešty, hetaha my ŭsie i damahajemsia ŭ samuju pieršuju čarhu
2. Niezaležnaść: demakratyja nie pavinna pryjści praz stratu niezaležnaści, chacia šlach da demakratyzacyi Biełarusi praz anšlus da Rasiei ŭžo nivodnamu ćviarozamu čałavieku nie padajecca mahčymym: Rasieja i sama pierastała być demakratyčnaj krainaj.
3. Eŭrapiejskaja intehracyja: nie abaviazkova pavinna aznačać dałučeńnie da EZ, ale pavinna aznačać adnaznačny prozachodni vektar dalejšaha raźvićcia Biełarusi. A jaki inšy moža być? Nie z dyktatarskaj ža i, vierahodna, ŭ blizkaj perspektyvie nierukapadavalnaj Rasiejaj iści poruč.
ADSaŭcy planujuć sfarmulavać svajo staŭleńnie da budučaj hieapalityčnaj aryjentacyi Biełarusi 18 červienia na kanferencyi ŭ Maskvie. Inšymi słovami, pa prykładnyja tłumačeńni hetaha nabirajcie http://www.bielarus.net.
Heta značyć što ja nie mahu nie zaśviedčyć svaju biezumoŭnuju padtrymku Milinkieviču.
Dobra heta ci nie, ale nam niama vakoł hurtavacca, akramia jak vakoł jaho. Alternatyŭnaj jamu fihury i siły za hod tak i nie źjaviłasia, i kali jana i moža źjavicca, dyk dakładna nie siarod kiraŭnictva partyjnaj apazycyi. Na dadzieny momant Milinkievič — adziny čałaviek, jaki maje mahčymaść uznačalić ahulnanacyjanalny demakratyčny supraciŭ i pavieści jaho da pieramohi. Inšaje pytańnie, nakolki jon zdoleje heta zrabić.
Vojenačalniki nie abirajucca hałasavańniem i nie čarhujucca štomiesiac praz ratacyju. Nia moža być «bajezdolnaj» struktura, rašeńni ŭ jakoj prymajucca kansensusam i doŭhim uzhadnieńniem pa sutnaści supraćlehłych pazycyjaŭ. Nadzvyčajnaje stanovišča — heta adzinaja sytuacyja, u jakoj nieabchodny prymat efektyŭnaści i aperatyŭnaści nad demakratyčnaściu pryniaćcia rašeńniaŭ. I zaraz my majem u Biełarusi mienavita takuju sytuacyju. Demakratyja budzie paśla adstaŭki Łukašenki, a zaraz idzie zmahańnie. I nadychodzić čas, narešcie, pieramahać.
Naša z vami ahulnaja ź Milinkievičam biada — jahonaja sumnaviadomaja nierašučaść. Hety čałaviek maje ŭsie vonkavyja ŭmovy dla nacyjanalnaha lidarstva — tolki voś nie chapaje mocy ŭ słušny momant zrabić słušnaje. I hetaje spałučeńnie jahonaj čałaviečaj słabaści z zdarovaj hałavoj i tamu redkimi, ale na 100% pravilnymi dziejańniami (nakštałt listu da Łukašenki, admovy ad balatavańnia ŭ Palitradu) stvarajuć hetkuju niadobruju zaležnaść, niadobruju, tamu što nie apraŭdanuju, nadzieju na toje, što «nu ciapier, narešcie, dziadźka Milli razharniecca». Nie «razharniecca» ž…
Chacia možna pasprabavać spadziavacca na toje, što rolu biełaruskaj Julii Tymošenko, charyzmatyčnaha haračaha ruchaviku, zmoža ŭ peŭnaj stupieni vykanać Sieviaryniec a taksama na toje, što naładzicca ščylnaje supracoŭnictva «Za Svabodu» i Mikoły Statkieviča. Daŭno mroicca ahulny biełaruskamoŭny, jaskrava nacyjanalna‑demakratyčny i pro‑eŭrapiejski, pro‑eŭraatlantyčna aryjentavany ruch, hetkaja novaja versija Biełaruskaha narodnaha frontu pačatku 1990‑ch hh. «Za Svabodu» mieła b usie šancy stacca takim, i maje zaraz apošni šaniec takim zrabicca. Tolki dziejničajcie!
Tym nia mieniej, pakul biełaruskaja historyja vučyć być pesymistyčnym — kanhresy kanhresami, a karavan idzie.
