Фота: AP
Акрамя іншых сведчанняў, на прысутнасць у Бучы 76-й парашутна-дэсантнай дывізіі з Пскова паказвае ліст, знойдзены мясцовым жыхаром у сваім доме ўжо па вяртанні ў горад. Яно было адрасавана салдату па імені Аляксандр Лагвіненка, якога Reuters пазней апазнала як дэсантніка з Пскова.
Фота: Reuters
Акрамя таго, суседні дом, паводле слоў мясцовага жыхара, займала тая ж група расійскіх салдат. На сцяне дома нехта балончыкам напісаў «Wolf_68». Журналісты апазналі расіяніна Кірылу Кручкова, які так падпісваецца ў сваіх сацыяльных сетках. Ён служыў у 234-м штурмавым авіяпалку, які ўваходзіць у склад 76-й гвардзейскай дэсантна-штурмавой дывізіі.
Фота: Reuters
У будынку на Яблунскай вуліцы, дзе размяшчаўся штаб расійскіх ваенных, побач з якім былі знойдзены восем цел, члены Нацгвардыі Украіны знайшлі пасведчанне асобы на імя Канстанціна Коршунава. Журналісты Reuters ідэнтыфікавалі яго як вайскоўца вайсковай часткі № 3179, якая належыць да падраздзялення Расгвардыі «Віцязь».
Фота: Reuters
Таксама журналісты ўстанавілі, што ў Гастомелі, Барадзянцы і Лубянцы ‒ населеных пунктах Кіеўскай вобласці, якія знаходзяцца недалёка ад Бучы, ‒ прысутнічалі чачэнскія вайскоўцы. Пяцёра відавочцаў паведамілі, што ў Бучы дзейнічалі чачэнскія баевікі. Напрыклад, жыхар горада Уладзімір Абрамаў расказаў журналістам, што бачыў, як 4 сакавіка чачэнскія войскі вялі сваю калону ў горад.
На наступны дзень, 5 сакавіка, паводле яго слоў, чачэнскія салдаты пастукаліся да іх у дзверы. Па словах Абрамава, яны былі апрануты ў форму пясочнага колеру і дарагія чаравікі з нубука, а іх рыштунак быў больш ахайны, чым у рэгулярных расійскіх войскаў.
«Чачэнцы загадалі Абрамаву, Ірыне і Алегу выйсці на вуліцу з паднятымі рукамі. Адзін з салдат неаднаразова пытаўся Ірыну, дзе, паводле яе слоў, хаваюцца «нацысты», і падпаліў іх дом. Пакуль Ірыну дапытвалі, іншыя салдаты ў падраздзяленні загадалі яе мужу зняць кашулю.
Яны вывелі яго, голага па пояс, з дому на вуліцу на холад. Абрамаў сказаў, што чуў, як Алег прасіў салдат не прычыняць яму шкоды. Па словах Абрамава, салдаты прымусілі Алега ўстаць на калені. Потым яны стрэлілі яму ў скронь. Калі расейскія войскі ў канцы сакавіка адступілі, цела Алега было адным з больш за тузін целаў, пакінутых на вуліцы Яблунскай», ‒ гаворыцца ў расследаванні.
Пра генацыд у Бучы стала вядома 2 красавіка. У той дзень журналісты і ўкраінскія вайскоўцы ўвайшлі ў вызвалены ад расейскай акупацыі горад і ўбачылі вуліцы, усеяныя трупамі. У кагосьці з іх рукі былі звязаны за спінай, некаторыя загінулі ад стрэлаў у патыліцу. The Insider паразмаўляў з жыхарамі Бучы, і яны распавялі, як расейскія вайскоўцы расстрэльвалі выпадковых мінакоў, рабавалі дама і не давалі з'ехаць.
Судмедэксперты высветлілі, што дзясяткі мірных жыхароў Бучы і Ірпеня загінулі ад флэшэт. Флэшэты ‒ завостраныя сталёвыя снарады, падобныя на дроцікі. Іх выкарыстоўвалі ў Першай сусветнай вайне.
Аляксандр Лукашэнка 5 мая заявіў, што злачынствы ў Бучы здзейснілі англічане, якія прыехалі з Львова на чатырох аўтамабілях.
Целы са знакамі катаванняў, трупы на вуліцах, брацкія магілы. Расійскія войскі пакінулі на Кіеўшчыне страшныя сляды
New York Times: Спадарожнікавыя здымкі цалкам абвяргаюць версію Расіі, што забойствы ў Бучы адбываліся пасля сыходу яе войскаў
Нямецкая разведка перахапіла перамовы расіян у Бучы. Там абмяркоўвалася забойства людзей
Апублікаваны яшчэ адзін важны відэазапіс, які даказвае, што мірных жыхароў у Бучы забілі ў час расійскай акупацыі
